Πρόκειται για θεατρικό μονόπρακτο με το οποίο ο Νίκανδρος Σαββίδης συμμετείχε στο πρόγραμμα  PLAY ON απο τον Θεατρικό Oργανισμό Κύπρου και το Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

Τρείς άνδρες, 18, 48, 78 χρονών αντίστοιχα, ετοιμάζονται να πάνε σε ένα οικογενειακό πάρτι. Ζουν σε διαφορετικά διαμερίσματα. Ο σκηνικός τους χώρος είναι ο ίδιος. Ο θεατής βλέπει τρεις άντρες να ετοιμάζονται να συναντήσουν την οικογένειά τους. Αυτό είναι το ερέθισμα για να κάνουν διάφορες σκέψεις. Εγκλωβισμένοι μέσα στον εαυτό τους έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητά τους. Το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.

ακολουθεί απόσπασμα

[…]

18: (σταματά τη μουσική – κάνει για να φύγει για το πάρτι. Χτυπάει το τηλέφωνό του. Δεν το απαντά. Σταματά. Κοιτάει τον Μαξ) Σε λίγα χρόνια ο κόσμος θα είναι ευτυχισμένος Μαξ. Θα έχει καταλάβει και θα κατανοεί. Ακόμα περισσότερο. Εσείς τα βρήκατε με τις γάτες και μεις ακόμα δεν καταφέραμε να συμφιλιωθούμε με τον άλλο, με τον ίδιο με μας, με τη νοημοσύνη μας (γελάει) αυτό που εσείς δεν έχετε. Η νοημοσύνη Μαξ έχει διάφορα επίπεδα. Η βλακεία είναι το χειρότερο επίπεδο. Η τρομοκρατία της ηλιθιότητας είναι χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη τρομοκρατία. Μια βόμβα μπορεί να διαμελίζει σώματα αλλά η βλακεία διαμελίζει μυαλά, ζωντανούς. Και η ηλιθιότητα υπάρχει γιατί δεν καταλάβαίνεις ποτέ ότι είσαι ηλίθιος. Επηρεάζεις τους άλλους και καταστρέφεις συνέχεια. Και ζούμε σε άγνοια και σε λήθη. Και φτάνει η μέρα που γίνεται η έκρηξη, ο σεισμός, και είναι μεγάλος. Να μην τους φοβάσαι ποτέ τους σεισμούς, βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Σεισμούς που γίνονται μέσα σου και τα χάνεις για λίγο καιρό. Είναι ωραίοι σεισμοί. Οι σεισμοί εξελίσσουν την γη. Θα ρθει η μέρα που θα καταλάβουμε. (αγκαλιάζει τον σκύλο)
[Θα ρθεί. Γιατί να μην είναι σήμερα;]

[….]

click on
Ζούμε το μέλλον που ονειρευτήκαμε, ας το διαχειριστούμε | City Free Press